نوشته‌ی زینب “محبی” دانش‌آموز صنف پنجم در مورد کتاب بابا لنگ‌دراز

در نخست از اداره‌ی لیسه و استادان گرامی تشکری می‌نمایم که مسابقه‌ی کتاب‌خوانی را برگزار نمودند.

برداشت‌ها

فرصت؛ از کتاب آموختم که باید از فرصت‌های زنده‌گی استفاده نماییم، مثل جودی ابوت که از فرصت زنده‌گی خود استفاده کرد و به آرزوهای خود رسید.

تلاش و کوشش؛ باید در زنده‌گی خویش تلاش و کوشش کنیم و هدفی برای خود و زنده‌گی خود داشته باشیم.

لحظه‌ی حال؛ در حال زندگی کنیم، یعنی افسوس گذشته را نخورده و منتظر آینده نباشیم.

شجاعت؛ شجاع و قوی باشیم. زود نشکنیم، ورنه به آرزوهای خویش نمی‌رسیم و همیشه اذیت می‌شویم.

غرور؛ غرور کاذب نداشته باشیم، مغرور بودن هیچ به انسان نمی‌زیبد. مثل که خانم لیت بیسار مغرور بود.

احترام و شفقت؛ احترام به بزرگان و شفقت به کودکان را باید فراموش نکنیم. مثل جودی ابوت که به بزرگان همیشه احترام می‌گذاشت و با کودکان در پرورش‌گاه با مهربانی و عطوفت صحبت و بازی می‌کرد.

امید؛ ما باید در زنده‌گی امید داشته باشیم. اگر در زنده‌گی امید نداشته باشیم یعنی این‌که شکست را قبول کرده‌ایم. جودی ابوت هم تلاش و کوشش کرد و هم هیچ‌گاه ناامید نشد، درس خواند و به آرزوهای خود رسید. هرکسی که درس بخواند و به آرزوهای خود برسد، علم و دانش بیاموزد، هیچ‌وقت پشیمان نمی‌شود. شاعری می‌گوید: “هرکس علم و دانش بیاموزد هیچ‌وقت ضرر نمی‌بیند و اگر علم و دانش نیاموزد مانند سنگ بی‌ارزشی پیش ‌پا می‌افتد. علم و دانش مثل گنج است هرچه‌قدر خرج کنی تمام نمی‌شود.”

لب‌خند؛ لب‌خند را نباید فراموش کنیم. موقعیت سنی (پیری یا جوانی) هیچ توپیری ندارد باید همیشه خوش‌حال باشیم. خنده نمک زنده‌گی‌ست.

اعتماد به نفس؛ باید اعتماد به نفس داشته باشیم. نگوییم که او چه می‌گوید؟ یا آن‌ها چه می‌گویند؟ از هیچ‌چیز ترس نداشته باشیم، با مشکلات زنده‌گی مبارزه کنیم و نه‌باید شکست را در زنده‌گی قبول کنیم.

مثل جودی ابوت باوجودی که هیچ‌کسی را در زنده‌گی خود نداشت «سعی و تلاش کرد و امید داشت». با مشکلات زنده‌گی خود مبارزه کرد تا به موفقیت دست یافت.

کمک؛ انسان موجود اجتماعی است و نیاز مبرم به کمک و هم‌کاری هم‌نوعان‌شان دارند. همان‌طور که دوستان جودی ابوت او را در سخن‌رانی کمک کردند.

پیش‌رفت؛ اگر تمام موارد بالا را در زندگی خویش رعایت کنیم بی‌شک که منجر به پیش‌رفت‌مان می‌شود. باید همیشه در تلاش برای ترقی در زنده‌گی خویش باشیم.

از این کتاب چیزهای زیادی را فهمیدم و تا جایی که در توانم بود در این یادداشت سیاهه کردم. این کتاب بسیار یک کتاب آموزنده است. برای دیگر عزیزان نیز پیش‌نهاد می‌کنم که این کتاب خوب را بخوانند و قول می‌دهم که از خواندنش پشیمان نگردند.